شعر دنبال یار

من میگردم به دنبالت چون ستاره دنبال دار              کهکشان ها اختران را گشته ام دنبال یار      به عشق چون محکوم شدم جرمم شد تناب دار          شعر و کتاب وفلسفه شد برایم پول وکار    زخم زبان هادیده ام از مشتی آدم نما بسان مار         در این دیار عاشق شدن هست گناه و آر       من شدم خسته و رفتم  از این شهر و دیار                 میروم هر جا که باشد آن جا شهر یار           میروم آنجا که باشند عاشقان چون شهریار           میدوم من میروم من میروم من برای یار

عباس (ع)

عباس چنان برافراخته علم.                         گویی بوده ناخدای جهان از عدم                           تو نیا دنبال آب نهر  علقم خو آمده به دور حرم     همه آفاق دورت بگردن ای مرکز سخا وکرم     تو بسان سروی وآن ها بسان تبر                 دزدان روشنی هستند در قتلگاه بدنبال قمر                    عباس از فرط گناهانم کور و کرم             دین را فروخته ام به مشتی سکه و درم                  بیابان کربلا  به خاطر تو شد خیابان بهشت    همه آفاق مدیون تو اند ای نیک سرشت             آمده دو بال جای دستت از آسمان              ای علمدار و تمام دل دلسوختگان                                                    

تمام شعر و ترانه من

خاضع است زین سبب شد دوست خاضعانه من.                                             خاشع است زین سبب شد اصرار خاشعانه من.                                               بی تبعیض است زین سبب شد  خانواده  من.                                                 بی سقف است زین سبب شدخانه وکاشانه من.                                             عادل است زین سبب شد قضاوت عادلانه من.                                                 عرفان است زین سبب شد شب های عارفانه من.                                            آرام است زین سبب شد سامان این دل دیوانه من                                          عاشق است زین سبب شد مونس حرف های عاشقانه من.                                باران است زین سبب شد تمام آن همه شعر و ترانه  من.                                    

دلتنگ باران

دلتنگم دلتنگ آن خاطرات دل تنگ بارانم.  مثل بید تشنه امیدوار به چشمه های ایرانم.                                                دلم باران می خواهد اما نه این باران رسیدی  بارانی اشک آلود از هرچه غصه و پلیدی                                              چه نسیم زیبایی میشود در آن صبح روشنایی.     رنگین کمان هم به همت باران میشود تداعی.                                   اما این باران از اشک های عاشقان است که می بارد  از دلتنگی و خستگی آسمان است که می بارد.                                باران ترانه ای بر عاشقان است.      باران محبت مادرانه آسمان است.                                                                       دلتنگ خبر بارانم  خبر بارانی به زلالی جویباران .    به قول نیما قاصد روزهای ابری داروگ کی میرسد باران

درخت زندگانی

من نمیدونم چی کار می کنم تو این کثیفی و دود تو خیابون.                             انگار یک تشنه ام که دنبال سراب های بی شمار توی بیابون.                            دنبال چشمه ی  اسرار آمیز  جاودان  زلال و  روان حیات . 

به یاد خوردن سیب مثل قدم زدن دور درخت سرو حیاط.                               با سرمشق شب بیداری های علی برای عبور از پل صراط.                                 برای گرفتن شاخ و برگ های بینا بخش درخت زندگانی.                                    برای چیدن میوه ها همان روشنایی بخش های آسمانی

                           

شعر عیدی دیگر سید امیررضا هاشمی

کم کم حال و هوا ما  شده بهاری            جوی های ضلال و بهاری به سرسبزی درخت چناری       کل ایران شده اند مانند درختان شمالی . هوای شمال هم شاعرانه تر شده است مثل شعر هراتی  آه کاش دل هایمان هم  این حال وهوا راداشت . ای کاش آن ها هم مانند طبیعت صفا داشت.     فردوس  برین جایی است برای اهل سخا ..   جایی است برای آزادگان برای اهل وفا                  ای کاش دیدگانمان را باهم عوض کنیم  .... خود را جای کسی بگذاریم که ندیده جز جور وجفا   ای که در طربی نیکی برای نیازمندان دنیاس  .... مانند ماهی که در زمین بهش میگفتند عباس

ابالفضل

علمدارمان شده ابالفضل یادتان هست او کیست     میدانی قطع شدن دو دست عباس چیست     در عید قربان حاجیان چیزی را قربانی میکنند . عباس با بریدن دستاش از حرم نگهبانی میکند  مهر چه تبل را محکم تر میزنند.   گویی هرمله با تیر سه شعله بر قلبش میزند                         آه یادناله های  بچه های بی تاب   افتاده است     یاد ناله های علی اصغر بی آب افتاده است       ای کاش ما اشک میریخدیم و مشکش پر می شد   نه بعد از دیدن برادر چشمش پر می شد        راستی تا به حال فکر کرده چرا کوچک است قبر عباس                                                          چون عباس شرمنده و کمر شکسته ترین مردتمام دنیاس.

Icant stay any moreسید امیررضا هاشمی

I cant stay any way.. ........ I dont have any day..            l have only a black night....my color are only black and white..... My sun doesn't shine.... Im not realy fine...  God only knows how long  we can stay at the world....l have many questions about the world       but l cant say them whit any word

من وآیینه گذشته

همینطوریچ