تو

کاش میشد تو رو تو خواب دید   من و تو زیر یک درخت بید

ولی هنوز منم تنها حتی رنگ سایمم سفید

ولی باز این دود تهران رنگ سیاه تو رویاهام کشید

تو مثل یه تصادف تو تکرار  هر روزه

با تو  زمان نه دیروزه نه امروزه

تو ارزشت بیشتر از این حرفا 

پس باید کشید برام مثل تصور یه بچه پنج ساله از دریا